Komitet Naukoznawstwa PAN

Komitet Naukoznawstwa został po raz pierwszy powołany w 1967 r. w wyniku przekształcenia działającej od 1963 r. przy Prezydium PAN Komisji Naukoznawczej, utworzonej z inicjatywy Tadeusza Kotarbińskiego. Zachowano wprowadzoną przez Floriana Znanieckiego (1925) nazwę „naukoznawstwo” na określenie specyficznej humanistycznej nauki empirycznej badającej wiedzę naukową w jej aspekcie dynamicznym, jak i prowadzące do niej czynności poznawcze. Rozwijany w latach 30. XX w. projekt, głównie przez F. Znanieckiego (1935) oraz Marię i Stanisława Ossowskich (1935) zaowocował w skali międzynarodowej utworzeniem polskiej specjalności badawczej i planami powołania Instytutu Naukoznawczego. Wydarzenia wojenne, a po wojnie także polityczne zatrzymały te plany, dopiero powołanie Komitetu Naukoznawstwa w części je zrekompensowało. Działanie Komitetu Naukoznawstwa przy Prezydium PAN (do 2007 r.), a następnie w strukturach Wydziału I PAN oddaje jego ponaddyscyplinowy charakter wedle modelu polskich klasyków naukoznawstwa. Ze względu na skupienie przedstawicieli różnych dziedzin i dyscyplin naukowych Komitet Naukoznawstwa niezmiennie posiada status kompetencyjny do wyznaczania interdyscyplinarnej metodologii badań i ekspertyz, koncentrując się na krytycznych czynnikach we współczesnym uprawianiu nauki oraz upowszechnieniu dorobku polskiego i światowego naukoznawstwa (więcej zob.: Kawalec, Żegleń 2010).