Komitet Rozwoju Człowieka PAN

Komitet Rozwoju Człowieka Polskiej Akademii Nauk został po raz pierwszy powołany w 1975 roku z inicjatywy Henryka Brokmana i Bogusława Halikowskiego.
Członkami Komitetu są specjaliści reprezentujący różne dyscypliny naukowe, zajmujące się szeroko rozumianymi aspektami fizycznego i psychicznego rozwoju człowieka, zarówno w zakresie prawidłowym, jak i zaburzonym czynnikami genetycznymi i/lub środowiskowymi.

Okresowo, w zależności od potrzeb, w ramach Komitetu tworzone były komisje tematyczne, m.in.: Endokrynologii Rozwojowej i Przemiany Materii, Fizjologii i Psychologii Rozwoju, Fizjopatologii Rozrodu, Płodu i Noworodka, Wad Rozwojowych, Onkologii i Hematologii Dziecięcej.

W ciągu 48 lat swojej działalności Komitet podejmował wiele inicjatyw ważnych dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dziecka, m.in. z inicjatywy Komitetu rozpoczęto w 1979 r. leczenie dzieci z niedoborem wzrostu z zastosowaniem ludzkiego hormonu wzrostu; opracowano antropologiczne normy rozwojowe dzieci w Polsce, a także wprowadzono badania przesiewowe noworodków w kierunku wrodzonej niedoczynności tarczycy. W latach 1994–1995 Komitet przeprowadził ocenę stanu dziedzin nauki wchodzących w zakres zainteresowań i prac Komitetu.